شنبه 87/7/27 — علی حسن زاده - نظر بدهید

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

عقربه های ساعت رو به مشرق یخ بسته اند

چشمانم سکوت کرده اند

فقط نیمی از بلور مهتاب در آسمان پیداست و نیم دیگرش را ابرها به اسارت برده اند

دلم هوای تپیدن با ستارگان و چشمانم هوای باریدن با ابرها را دارد

در چشمانت خیره می شوم و مرغان بازیگوش نگاهت را به لبخندی شادمانه پرواز می دهم

و خود عاشقانه بر ساحل چشمانت می نشینم

تو پلک بر هم میزنی و هر بار فصلی از خاطره های سبزم مرور می شود

زمان می وزد و در مسیر ثانیه ها خاطراتم تبخیر می شوند

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

عزیزترینم کاش می توانستم مثل تو بی نهایت باشم

تو که بی هیچ چشم داشتی فقط نثار می کنی

و من که خودخواه خود خواهم

کاش لحظه ای محبتت را دریغ می کردی تا شاید بیشتر قدر خوبی هایت را می دانستم

کاش حداقل یک بار می گذاشتی پایت را بوسه زنم گر چه جبران هیچ یک از خوبی های تو نیست

این فکر که نکند به دلخواه تو نبوده و نیستم لحظه ای آرامم نمی گذارد

چرا که می دانم آنچه در خور زحمات توست نیستم

صحبت از خوبی ها و لطف های بی کرانت و بدی ها و قدر نشناسی های من پایان ندارد

امیدوارم روزی تمام ناسپاسی های من را ببخشی

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

عشقی که گرم و شدید است زود می سوزد و خاموش می شود

عشق پایدار ، ثابت و همیشگی ست

من سرمای تو را نمی خواهم و نه ضعف و گستاخی ات را

این را هم می دانم عشقی که دیر بپاید شتابی ندارد

گویی که برای همه ی عمر زمان ، زمان بی حالی ست

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

پس کمتر دوست بدار تا عشقت ناگهان به پایان نرسد

من به کم هم قانعم

اگر عشق تو اندک اما صادقانه باشد مرا از سر زیادست

دوستی پایدار از هر چیزی بالاترست

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

بگو تا زمانی که زنده ای دوستم داری

تا آروم نجوا کنم تا مجال زندگیم بود این عشق فقط و فقط پیشکش توست

تا نجوایی دوباره کنم که هرگز و هرگز تو را فریب نخواهم داد

و ... و همیشه مثل قدیم سرلوحه ی رفتار و گفتارم صداقت خواهد بود

امروز در بهار جوانی ام این اطمینان را به تو می دهم که تا خزان عمرم با توام

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

عشق پایدار ، لطیف و ملایم و ماندگار است

و در نتیجه در طول عمر ، ثابت قدم

با تلاشی از روی ایمان خودم را ساخته ام

تا با امیدی عاشقانه دلخواه تو باشم

دلخواه تویی که دلخواه خدای خودتی

خداوندا امیدمان را نا امید نگردان

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

بدان معنا که اگر از منیت گذشتیم مایی مستحکم و از روی ایمان شکل خواهد گرفت

مایی که به وضوح شاهد تداومش خواهیم نشست

مایی که بسیار بسیار زیاد باعث تعجب حتی خودمان خواهد شد

مایی که آواز زندگی مان را از صفر تا بی نهایت با حنجره ی خودمان خواهد ساخت

حنجره ای که با جوشش اکسیر عشق هر بار تازه تر آوازی از خود سر خواهد داد

و ... آوازی که بارها و بارها به تکرار عاشقانه خواهد ماند

مرا کم دوست داشته باش اما همیشه دوست داشته باش

مرا کم اما همیشه دوست بدار

این وزن آواز من است

همانگونه که وزن زندگی ست ... .. .

شنبه 87/7/27 — علی حسن زاده - نظر بدهید

به تو می اندیشم ...... مثل پروانه به شمع
و تو هر لحظه که از من دوری...من به چنگال شتابنده ترین باد بیابان پیما سرگردانم
و تو خود دانی واژه فاصله یک فاجعه است
لحظه ها را دریاب

.

.

.

بیا به بهانه عشق

به دورآبادی برویم

که دل را آذین تماشای گل می‌کنند

و به حرمت عشق

پیشانی به خاک می‌سایند

و برای عاشقان آفتابی دعای وصل می‌خوانند

بیا برویم

به نورآبادی که مردمانش

فانوس سرخ دلهاشان را

به تمامی سطح شب می‌آویزند

و نمی‌گذارند که دل‌های عاشق

عشق را در خیال گناه گریه کنند

بیا برویم

پیش از آن که ناگزیر خود را خط بزنیم

از هراس خط خوردن

.

.

.