سه شنبه 94/3/26 — علی حسن زاده - نظر بدهید

به هر آنچه نگاه می کنم ، فقط سایه ای می بینم ، تلخ و بی محتوا ...

چشمها را باید از زاویه ای دیگر باز کرد ، دست بالای دست آنچنان بسیار شده که دیگر دستی برای پایین آمدن ، تمنا نمی کند...

باید از نو همه آن ستاره ها را ردیف کرد...

دوشنبه 94/3/4 — علی حسن زاده - نظر بدهید

تنهایی را دوست دارم

      تنها

 تنهایی را دوست دارم زیرا بی وفا نیست

تنهایی را دوست دارم زیرا عشق دروغی در آن نیست 

تنهایی را دوست دام زیرا تجربه کردم

 تنهایی را دوست دارم زیرا خداوند هم تنهاست

تنهایی را دوست دارم زیرا

در کلبه تنهایی هایم درانتظار خواهم گریست و انتظار

کشیدنم را پنهان خواهم کرد

بیا و مـگذار یکرنگی و رفقتمان پشت سایه های خاکستری

 فاصـله ها گم شود

 و گلهای آرزوهایمان را خـزان دوری به یغما برد

 دلتنگی های خودم را بـرای چه کسی زمزمه کنم

و آرامـش را در مطلع کدامین شعر بیـابم

من عاشقی را از گل های آفتابــگردان آموخته ام

 زیرا هر جـا که تو باشی به آن سـو می نگردند

ای که صـدای تو، نوای دل انگیز زندگی!

 امروز تو را می سـرایم

 تویی که هنوز لالایی عاشقانه ات درِ گوشم هست

آرزو داشتم سایه ای باشی بر سر لحظه های بی پناهم

 و همسفرم شو ی در سکوت جاده تنهایی

 نیاز من بودی و من نیاز تو بودم،

 سوز نهان در ساز تو بودم

 آرزو داشتم زیر سقفی از مهربانی برای هم بودیم

 و همچون آینه

 صداقت را نثار همدیگر میکردیم

شنبه 87/9/2 — علی حسن زاده - نظر بدهید

بغضی سنگین حضورم را خاکستری رنگ کرده است ...

نمی دام چه بگویم و چه بنالم...

...